மு.கு: சச்சின் மிகச் சிறந்த கிரிக்கெட் ஆட்டக்காரர், அவரது கிரிக்கெட் சாதனைகளும், ஆட்ட நுணுக்கங்களும் வேறு யாராலும் கற்பனை செய்து பார்க்க முடியாதவை. இவ்வளவு சீனியராக ஆன பிறகும் பயிற்சிகளைத் தவறவிடாத அவரது பண்பு, அர்ப்பணிப்பு உணர்வுக்கு அடையாளம். இவை எதையும் நாம் விமர்சிக்கப்போவதில்லை.
கிரிக்கெட்டை மதமாகவும் சச்சினை தெய்வமாகவும் நினைக்கும் நமது நாட்டில் நோஐபிஎல் அதிபரின் வீட்டுக்கு ஆட்டோ அனுப்பப்படுவது ஒன்றும் ஆச்சரியமானதல்ல. ஆனால், ஆட்டோ காசையும், அடியாள்கள் கூலியையும் அவரிடமே வசூலிக்கும் பழக்கத்தை மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் என்பதுதான் கிரிக்கெட் பக்தகோடிகளுக்கு நமது வேண்டுகோள்.
பிசிசிஐ அணியையும் அது நாட்டுக்குச் செய்யும் சேவைகளையும் போற்றிப் புகழ்பவர்கள் நமது நாட்டில் அதிகம். ஆனால், அந்த அணியை விமர்சிப்பவர்கள் சிறுபான்மையினராக இருக்கின்றனர். இந்தச் சிறுபான்மையினரை பெரும்பான்மையினர் மிரட்டுகின்றனர். ஏன் குறிவைத்து அடிக்கப்படுகிறோம் என்பதை நம்மால் புரிந்துகொள்ள முடிகிறது. பெரும்பான்மையினரால் சிறுபான்மையினர் நசுக்கப்படுவது புதிதல்லவே.
சச்சின் பற்றி எழுதியதற்காக ஏராளமான கண்டனங்கள் வந்தன. இன்னும் வந்து கொண்டிருக்கின்றன. அதன்பொருட்டு இங்கு மீண்டும் விளக்கம் அளிக்க வேண்டியிருக்கிறது.
சச்சின் மீதான எல்லாக் குற்றச்சாட்டுகளையும் மறுத்தவர்கள், ஒரேயொரு குற்றச்சாட்டை மட்டும் மறுக்கவேயில்லை. அதுதான் சூதாட்ட ஊழலை மறைத்தது. ஐசிசியால் அசாருதீன் மீது விதிக்கப்பட்ட வாழ்நாள் தடை இன்னும் விலக்கிக்கொள்ளப்படவில்லை. ஆனால், பிசிசிஐ அவருக்கு கௌரவம் அளிக்கிறது. இதுதான் பிசிசிஐயின் லட்சணம்.
நாட்டுக்காகத்தான் இந்தக் கிரிக்கெட் அணி ஆடுகிறது என்று கூறிக்கொண்டிருக்கிறார்கள். அப்படியானால், மேட்ச் ஃபிக்சிங் செய்வது என்பது நமது மொழியில் கூறினால், தேசத் துரோகம்தானே. அதற்கு அரசு தண்டனை வழங்கியிருக்க வேண்டுமே. அவ்வளவு பெரிய துரோகம் செய்தவருக்கு ஓராண்டுகூட சிறைத்தண்டனை இல்லையே? ஏதோ கம்பெனி விவகாரம் போல பிரச்னை சுமுகமாக முடிக்கப்பட்டுவிட்டதே!
இப்படியொரு துரோகம் நடக்கும்போது எனக்குத் தெரியும் என்று சச்சின் வெளிப்படையாகவே கூறியிருக்கிறார். தெரிந்தே ஒரு தேசத்துரோகம் நடக்கும்போது அதைக் கண்டுகொள்ளாமல், தானுண்டு, தன் வேலையுண்டு என்று இருந்தவரை கடவுளாகப் போற்றுவது எந்த வகையில் நியாயம்? இதை மன்னிக்கும் அளவுக்கு நமது தோல் தடித்துவிட்டதா என்ன?
சச்சின் சிறந்த ஆட்டக்காரர் என்பதற்காக இதை மன்னித்துவிடலாம் என்றால், கொஞ்சம் கூடுதல் பெருந்தன்மையுடன் ஆ.ராசாவையும் மன்னித்துவிடலாம். அதைவிடக் கூடுதல் பெருந்தன்மை இருந்தால் கசாபைக்கூட மன்னிக்கலாம். பாவம் அவர்களும் திறமையானவர்கள்தானே!
--------------------------------------
மேட்ச் ஃபிக்சிங் விவகாரம் பற்றிய சர்ச்சை எழுந்த நேரத்தில் நமது கிரிக்கெட் வீரர்கள் சொன்னது கீழே தரப்பட்டிருக்கிறது. யார் மீதான புகாரும் நிரூபிக்கப்படாத நேரம் அது. சில மாதங்களுக்குப் பிறகுதான் அசார், ஜடேஜா மீது புகார் நிரூபணம் ஆனது. அதுவும் குரோனியே சொன்ன பிறகுதான். அதன் பிறகு சச்சின் உள்ளிட்ட அனைவரும் என்ன பேசினார்கள் என்பது நமக்குத் தெரியும்.
எல்லோரும் சேர்ந்து தங்களது கிரிக்கெட் வர்த்தகத்தை காப்பாற்றிக்கொள்வதையே முக்கியமாக நினைத்தார்கள். ஒரு சிலரைப் பலிகடாவாக்கிவிட்டு நினைத்ததைச் சாதித்துக் கொண்டார்கள்.
Manoj Prabhakar: I cannot disclose the names of team-mates or of any other person involved in offering the bribe to me for losing... because if I do so, my life will be in danger. I was given a threat to that effect by persons who offered me a bri be. I am also afraid that I will be sued or prosecuted for defamation if I disclose the names. I have no evidence to prove my statements... The prosecution or the suit will ruin me... These are the reasons why, initially, I did not speak out for three ye ars and why, now, I cannot disclose the names of the culprits.
Sachin Tendulkar: I do not believe that matches are fixed or can be fixed... Within my knowledge, no match has ever been fixed. I never got the feeling that any of my team-mates deliberately played a bad shot to get out. Speaking for myself, I... decide to take an occasional risk which works most of the times but fails occasionally. A batsman who can deliberately get out would indeed be a super technician. He will use his expertise for playing well rather than for getting out.
The statements made by Manoj Prabhakar have no foundation. He has made a specific allegation that in the India-Pakistan match which was played in Sri Lanka in the Singer Cup series in 1994, a team-mate had offered him Rs.25 lakhs to play badly. If Manoj had the courage to say this, he should have had the courage to name the player.
Mohammed Azharuddin: I do not think that any match can be fixed... It is true that I dress well. I also like to live in a good style. I have a house in Hyderabad and a flat in Bombay. My accounts are quite clear. The tax authorities are the best j udges of that.
Nayan Mongia: We earn about Rs. 40 lakhs a year officially from the BCCI. In addition, we make quite some money in other lawful ways as in advertisements. There is no need to look beyond it. The team meets very often, we are together for long hour s, we discuss our strategy but never, never, is there even a whisper of fixing a match or of betting.
Ajay Jadeja: Fixing a match requires a great amount of homogeneity which is not to be found in a pronounced manner in our team...
I believe that people bet on cricket. But a player can make far more money by playing well and winning a match than by playing badly and losing a match...
I do not think that in today's Indian team, there is any player who bets on the game. It is true that at one time, friends used to have access to the players' enclosure and sometimes they used to speak on mobile phones. Now mobiles are not allowed after we leave our hotel. No friends are now allowed in the players' enclosure, much less in the dressing room.
Sunil Gavaskar:
I think that it is impossible to fix a match. In my fairly long experience... I have never known that any match was fixed. You cannot fix a match by buying over a couple of players.
Some people are firing shots in a dark room to hit someone. But there is no one in the room. So the shots only damage the room. That room is Indian cricket... Anyway, if Manoj Prabhakar had a story up his sleeve, he could have approached his captain, vice-captain, coach or team manager, which he never did. I do not believe his story.
Kapil Dev: In my entire career as a player, I was never approached by anyone for match-fixing. I guess that there is large betting on cricket, but the evil of betting can be dealt with only by the police. Today there is so much cricket that there is much betting also. Those who lose their bets are the first to blame the players for playing bad deliberately.
Fixing a match does not mean fixing all the players in the team. It is possible to approach a couple of star players and fix a match... But in my experience no match was fixed.
I am of the opinion that the Board should set up a private agency to find out the assets of players. That will give some clue whether players lay bets or agree to fix matches.
Ajit Wadekar: During my long term as a manager and even a longer term as a Test player, I never suspected that any player was involved in betting. But, as a manager, I felt that the priorities of the players were all wrong. They attended too many parties and mixed with too many outsiders just to keep their own allowances intact. Their attention is not all focussed on the game of cricket...
The episode of offer of Rs. 25 lakhs narrated by Manoj Prabhakar has no foundation in fact. I was the manager of the team at that time. But he did not tell me a word about it.
Sanjay Manjrekar: The statements made by Manoj Prabhakar are wholly untrue... It is well known that matches have been won by tail-enders oftentimes... That makes match-fixing difficult to believe.
Sandeep Patil: I have seen one of the leading players in the Indian team talking on the mobile phone right through the tour for long periods like 20 minutes from the balcony of the Lords dressing room. I wrote to the Board that players should not be allowed to take mobile phones with them once they leave the hotel. My suggestion was readily accepted. I had also complained to Mr. Jag Mohan Dalmiya that I suspected that two persons, one of them a player and the other closely connected with him, wer e leaking important information to the press. I was also unable to understand why Dr. Ali Irani was allowed to attend the team meetings on the eve of the match or at any time.
I have experienced that the press knew the composition of the team before the team was officially declared.
D.V. Subba Rao: I was the manager of the Indian team which toured West Indies from February to May 1997... My experience belies the allegation of match-fixing in Indian cricket.
Sunil Dev (manager of the Indian team on the tour of South Africa and Zimbabwe in 1996-97): Betting on cricket takes place heavily in India. It has been there for about ten years. It has assumed a large proportion since the introduction of one-day games. There is heavier betting on one-day matches because they are result-oriented. I cannot identify any particular player who bets on cricket but I am fairly certain that members of the team do lay a bet and one can only bet to lose. It is easy to ge t run out or hit a lofted shot. Coaches can detect a deliberate under-performance and so can students of the game. We may have lost some matches because some of our players laid bets to lose.
Matches can be and are fixed but they can be fixed only for losing, not for winning...
The Board cannot do anything about disproportionate assets of the players. But I have a feeling that one or two players have acquired disproportionate assets.
..
...
..
